۳۶ درصد از مساحت خراسان جنوبی درگیر بیابان است

ایسنا/خراسان جنوبی مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی گفت: ۳۶ درصد از مساحت خراسان جنوبی را اراضی بیابانی و ۵۰ درصد آن مراتع کم تراکم بیابانی تشکیل می‌دهند که یک زنگ هشدار برای ما محسوب می‌شود.

علیرضا نصرآبادی، امروز شنبه ۲۷ خرداد در نشست خبری اظهار کرد: هزار و ۱۰۰ خانوار از محل اجرای این پروژه‌ها بهره مند شده‌اند.

به گزارش ایسنا، وی بیان کرد: در هفته جهاد کشاورزی هشت پروژه افتتاحی در حوزه منابع طبیعی داشتیم که هفت پروژه مربوط به آبخیزداری و یک پروژه مربوط به مدیریت مناطق بیابانی بوده است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی با بیان اینکه این پروژه‌ها در هفت شهرستان برگزار شده است، تصریح کرد: ۱۴ میلیارد تومان اعتبار نیز برای اجرای این پروژه‌ها سرمایه گذاری شده است.

نصرآبادی با تأکید بر اینکه امیدواریم اجرای این پروژه‌ها که در مدت زمان کوتاهی اجرا شد، در بهبود وضعیت منابع طبیعی خراسان جنوبی نقش آفرین باشد، بیان کرد: شعار امسال روز جهانی مقابله با بیابان‌زایی «نقش و حقوق زنان در مدیریت پایدار سرزمین» نامگذاری شده است.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری اظهار کرد: با توجه به نقش تربیتی زنان به عنوان رشد دهندگان نسل آینده در خانواده و جامعه، این قشر از جامعه در زمینه ترویج راهکارهای مقابله با خشکسالی نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

نصر آبادی بیان کرد: در واقع ۱۲ میلیون هکتار از وسعت خراسان جنوبی تحت تأثیر مناطق بیابانی چه بیابانی شدید و یا کانون‌های بحران فرسایش بیابانی و یا عرصه‌های بیابانی قرار دارند و از این جهت باید برنامه‌ریزی دقیق برای جلوگیری از گسترش بیابان داشته باشیم.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی گفت: از بین رفتن توان زیستی محیطی و اقتصادی اراضی، افزایش ریزگردها و طوفان‌های گرد و غبار، نابودی پوشش گیاهی مراتع، کاهش حاصلخیزی خاک، افزایش بیکاری و مهاجرت، تشدید فقر در مناطق خشک و بیابانی از جمله پیامدهای بیابان‌زایی است.

وی با اشاره به اینکه در سال ۱۴۰۱ برای مقابله با بیان زایی اقدامات متعددی انجام شده است، یادآور شد: نهال کاری، مدیریت روان آب‌های سطحی، احداث بادشکن زنده و غیر زنده، مالچ پاشی و بذرکاری از جمله اقداماتی است که برای مقابله با بیابان‌زایی در استان انجام شده است.

نصرآبادی ادامه داد: خراسان جنوبی دومین استان بیابانی کشور است و مشارکت کلیه جوامع محلی در جهت کاهش آثار بیابان‌زایی، کاشت درختان و گیاهان مقاوم و متناسب با مناطق خشک، تعادل دام و مراتع برای حفاظت از پوشش گیاهی موجود، احیا شوره زارها با اعمال روش‌های مناسب از جمله راهکارهای مقابله با بیابان‌زایی است.